"Liefste Baasje,

Ik zie de tranen in je ogen
je afhangende schouders.
naast je staat de veearts
ik zie hoe zijn woorden jouw hart breken
"op twee plaatsen gedraaid en veel zand"
hij legt zijn hand op jouw schouder.
En zegt dat je afscheid moet nemen.

Mijn lieve baasje,
we hadden het goed samen
we maakte veel plezier
deelde elkaars verdriet
maar aan alle goede tijden komt een einde.
ik weet dat je geen afscheid wilt nemen,
dat je me niet wilt laten gaan

maar baasje, ik heb pijn
en deze pijn gaat niet over
ik heb je altijd veel gegeven,
nooit veel gevraagd
Maar nu vraag ik je, laat me gaan
naar een plek zonder pijn
neem afscheid van me

Ik zie dat je je beslissing hebt genomen,
de veearts komt dichter bij.
Nog even geef je mij een knuffel,
en zeg je dat je van me houdt.
we gaan naar een donkere ruimte,
je bent bij me, dat is fijn.

De veearts spuit me een koude vloeistof in.
Ik voel me slaperig,
ik leg mijn hoofd neer,
ik sluit mijn ogen....
mijn hart slaat steeds trager,
tot het uiteindelijk stopt.
En jij begint te huilen.....

Maar baasje,
Nu ben ik ergens waar pijn niet bestaat
ik weet dat je me mist,
maar ik mis jou ook.
Baasje ik zal op je wachten,
aan het hek van de eeuwige weide..."