Legendarische paarden

Voorwoord

Ik ben warm van de koorts, en van schaamte. Ik ben alleen in dit land Egypte waar de orders van mijn generaal Ptolemaeus mij heengeleid hebben. Wat is er van mijn wapenbroeders geworden? Ik heb het slagveld aan de oever van de rivier Hydaspes verlaten toen de generaal het bevel gaf om ons terug te trekken. Ik zag Alexander de Grote van de rug van Bucephalus vallen toen pijlen op hem neerregenden, afgeschoten door de boogschutters in de bomen en bovenop de met ijzer bekleedde olifanten. Ik zag vele, vele Grieken, Macedoniërs, Perzen en Indische barbaren in deze monsterlijke wouden doodgaan waar alleen de regen rijkelijker stroomde dan het bloed. Waren wij het, Alexanders soldaten, of de Indische barbaren die het wreedst waren in deze slachtpartij?

In de zeven jaar sinds we Macedonië verlieten en deze verre koninkrijken een voor een innamen, galoppeerde hij voor zijn troepen uit op zijn betrouwbare hengst Bucephalus, gaf ons kracht en moed en beloofde ons goud en glorie voor het begin van elke strijd. Voetsoldaten en ruiters riepen zijn naam en zweerden zichzelf te zullen overtreffen. Deze man die net zoveel klappen in de

4